XVIII. Jaka jest prawdopodobna przyczyna, z której wybujały błędy pogaństwa? - Św. Augustyn - Państwo Boże Księga VII

» Państwo Boże - św. Augustyn » Księga VII » VII-I » VII-II » VII-III » VII-IV » VII-V » VII-VI » VII-VII » VII-VIII » VII-IX » VII-X » VII-XI » VII-XII » VII-XIII » VII-XIV » VII-XV » VII-XVI » VII-XVII » VII-XVIII » VII-XIX » VII-XX » VII-XXI » VII-XXII » VII-XXIII » VII-XXIV » VII-XXV » VII-XXVI » VII-XXVII » VII-XXVIII » VII-XXIX » VII-XXX » VII-XXXI » VII-XXXII » VII-XXXIII » VII-XXXIV » VII-XXXV

                     Prawdopodobnie źródło czci tych bogów tam jest wskazane, gdzie się o nich utrzymuje, że to byli ludzie i że ci, co przez pochlebstwo bogami ich zwali, czy to dla czyjegoś wielkiego rozumu, cnót, wielkich czynów, czy dla jakichś zdarzeń, ustanowili dla każdego z nich obrzędy, i ofiary, i uroczystości, a te wpełzając powoli w dusze ludzi, do demonów zbliżonych a żądnych igrzysk i zabaw, rozpowszechniły się szeroko po świecie, ozdabiane baśniami poetów i zalecane przez djabelskie pokusy. Łatwiej przecież to się zdarzyć mogło, że młodzieniec niegodziwy, lub w obawie będący, żeby go zły ojciec życia nie pozbawił, a żądny panowania, wygnał ojca z królestwa, aniżeli to, co Warro tłumaczy, że dlatego ojciec Saturn pokonany został przez syna Jowisza, że pierwszą jest przyczyna, której patronem jest Jowisz, niż nasienie, którego bogiem jest Saturn. Bo jeśliby tak było, nigdy by Saturn nie był pierwszym i nie byłby ojcem Jowiszowym. Wszakże przyczyna zawsze poprzedza nasienie, a nie rodzi się nigdy z nasienia. Ale cóż, kiedy nawet ludzie najwybitniejszego umysłu, gdy wysilają się na to, aby najnędzniejsze bajki, albo czyny ludzkie uczcić naukowem ich wytłumaczeniem, w takie wpadają powikłania, iż skłaniają nas do ubolewania nad ich własnym nierozumem?!

czytaj dalej >>> XIX. Jak się wykłada powód czci Saturna? - Św. Augustyn - Państwo Boże Księga VII