środa, 22 kwietnia 2015

VI. O mniemaniu Warrona, że Bóg jest duszą świata; a świat znów w swych częściach ma wiele dusz, posiadających naturę Boską - Św. Augustyn - Państwo Boże Księga VII

             Tenże Warro powiada jeszcze w swej przedmowie do teologji naturalnej, że wedle jego przypuszczenia bóg jest duszą wszechświata, zwanego przez Greków κοσμάς, i że ten właśnie świat jest bogiem; lecz jako człowieka mądrego, choć się i z ciała i z duszy składa, to jednak ze względu na duszę mądrym nazywamy, tak samo świat zowiemy bogiem ze względu na duszę, choć się z duszy i z ciała składa. Tu zdaje się, iż w ten sposób wyznaje Boga jedynego; ale też zaraz, żeby więcej bogów wprowadzić, dodaje, że świat się dzieli na dwie części: niebo i ziemię; a niebo znów na dwie części: eteryczną i powietrzną; a ziemia na wody i lądy. Z tych wszystkich części świata najwyższe jest niebo eteryczne, później — powietrze, trzecia z kolei jest woda, a najniższa — ziemia. Te cztery części napełnione są duszami: w eterze w powietrzu — nieśmiertelnemi, a śmiertelnemi — w wodzie i w ziemi. Od najwyższego okręgu niebios aż do księżycowego koła duszami eterycznemi są światła i gwiazdy: te niebieskie bóstwa nietylko pojęte być mogą, ale też i widziane. Od obiegowego zaś kręgu księżycowego po wierzchołki obłoków i wichrów znajdują się dusze powietrzne, ale duchem tylko, nie oczyma widzialne, a nazywają się herosy, lary i genjusze. Taka jest właśnie krótko przedstawiona w onej przedmowie teologja naturalna, która nietylko Warrenowi, lecz i wielu filozofom do przekonania trafiła: o niej to szczegółowiej wypadnie nam mówić, gdy przy pomocy Boga prawdziwego dokończę to, co pozostaje o teologji urzędowej, a dotyczy bogów wybranych.

czytaj dalej >>> VII. Czy słuszne było podzielenie Janusa i Terminusa na dwa bóstwa? - Św. Augustyn - Państwo Boże Księga VII

Brak komentarzy: