» Państwo Boże - św. Augustyn
» Księga VII
» VII-I
» VII-II
» VII-III
» VII-IV
» VII-V
» VII-VI
» VII-VII
» VII-VIII
» VII-IX
» VII-X
»
VII-XI
» VII-XII
» VII-XIII
» VII-XIV
» VII-XV
» VII-XVI
» VII-XVII
» VII-XVIII
» VII-XIX
» VII-XX
»
VII-XXI
» VII-XXII
» VII-XXIII
» VII-XXIV
» VII-XXV
» VII-XXVI
» VII-XXVII
» VII-XXVIII
» VII-XXIX
» VII-XXX
»
VII-XXXI
» VII-XXXII
» VII-XXXIII
» VII-XXXIV
» VII-XXXV
Ta tajemnica życia wiecznego już od początku istnienia rodzaju ludzkiego za pośrednictwem pewnych znaków i rzeczy świętych, zastosowanych do czasu, była przez aniołów przepowiedziana, komu należało. Później naród żydowski, złączony został w jedno państwo, przez które się ta tajemnica dokonać miała. W tem państwie jedni ze świadomością, inni nieuświadomieni (bezwiednie) przepowiadali to, co od przyjścia Chrystusowego aż do dnia dzisiejszego się dzieje i na przyszłość dziać się będzie; a po rozproszeniu później ludu tego pomiędzy narody dawał on świadectwo księgami swemi, w których przyszłe w Chrystusie zbawienie wieczne przepowiedziane jest. Wszystkie bowiem nie tylko proroctwa, w słowach zawarte, nie tylko przykazania, urządzające obyczaje i pobożność, a zawarte w tych księgach, ale nadto służba Boża, kapłaństwo, przybytek, czy świątynia, ołtarze, ofiary, obrzędy, święta i wszystko, cokolwiek należy do takiej wyłącznie czci Bożej, którą po grecku λατρεία się zowie, oznaczały i przepowiadały te rzeczy, które gwoli życiu wiecznemu wiernych i wierzymy, że się w Chrystusie spełniły, i pełniące się widzimy, i że się w przyszłości pełnić będą, ufamy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz