I. O wierze cz. IV - jedynym i prawdziwym Kościołem jest nasz Kościół rzymsko-katolicki

        10. Nadto powinniśmy wiedzieć i wierzyć, że na końcu świata w dzień ostateczny zmartwychwstaną wszyscy ludzie i staną na sąd Boży, który sprawować będzie Jezus Chrystus. Nadto powinniśmy wierzyć, że jedynym i prawdziwym Kościołem jest nasz Kościół rzymsko-katolicki, stąd ci ludzie, którzy znajdują się poza Kościołem albo odłączyli się od naszego świętego Kościoła, nie mogą się zbawić i wszyscy pójdą do piekła, wyjąwszy dzieci, które umierają po otrzymaniu chrztu świętego. Potem powinniśmy wierzyć w świętych obcowanie, to jest, że każdy wierny, który znajduje się w łasce poświęcającej, ma uczestnictwo w zasługach wszystkich świętych żywych i umarłych. Potem powinniśmy wierzyć w odpuszczenie grzechów, to jest, że nam się odpuszczają grzechy w sakramencie pokuty, bylebyśmy tylko za nie prawdziwie żałowali.
             Wreszcie mamy wierzyć w żywot wieczny, to jest, iż kto umiera w łasce Bożej, idzie do nieba, gdzie przez całą wieczność radować się będzie z Bogiem; a przeciwnie kto umiera w grzechu, idzie do piekła i tam przez całą wieczność ponosić musi mąki.

        

        11. Krom tego każdy chrześcijanin znać powinien przykazania Boże i kościelne i obowiązki swojego stanu, jako to: obowiązki, jakie mają kapłani, małżonkowie, nauczyciele, lekarze i t. d.
         

         12.  Nadto każdy powinien znać siedem Sakramentów w nie wierzyć i w ich skutki, a osobliwie w chrzest święty, w bierzmowanie, w sakrament pokuty i Ołtarza, a w inne szczególniej wtedy, kiedy je przyjmuje. Potem wszyscy powinni umieć „Ojcze nasz”. 

Co to jest „Ojcze nasz”? — Jest to modlitwa, którą ułożył sam Pan Jezus i nam ją pozostawił, abyśmy umieli prosić o łaski niezbędne do naszego zbawienia. Święty Hugo, biskup z Grenobli chorując przez jedną noc odmówił 300 razy „Ojcze nasz”: służący jego gdy usłyszał te jego modły, zwrócił mu uwagę, aby tyle razy nie powtarzał pacierza, gdyż to odmawianie ciągłe mogłoby mu zaszkodzić. Odpowiedział święty, że to mu szkody żadnej nie przynosi; owszem, im więcej powtarza „Ojcze nasz”, tem więcej wzmaga się jego zdrowie. Szczególniej pożytecznem jest, powtarzanie słów z pacierza następujących: „bądź wola twoja, jako w niebie tak i na ziemi”; ponieważ jest to jedna z największych łask, jaką może użyczyć nam Pan Bóg na tej ziemi: ażebyśmy tutaj czynili Jego wolę najświętszą. I także druga cząsteczka pacierza: „i nie wódź nas na pokuszenie” to jest, aby Pan Bóg wybawił nas od onych pokus, które mogą nas doprowadzić do upadku — jest wielce zbawienną.
          Wszyscy powinni umieć jeszcze na pamięć „Zdrowaś Marja”, aby umieli polecać się świętej Bogarodzicy, za przyczyną której (jak naucza św. Bernard) otrzymujemy od Pana Boga wszystkie łaski. Potem wszyscy powinni wiedzieć, że istnieje czyściec, gdzie dusze ludzkie spłacają te kary doczesne, które im pozostały do spłacenia za grzechy popełnione. Przeto mamy obowiązek pamiętania, aby się modlić za te dusze święte, które znajdują się w czyśćcu, i nieść im pewną pomoc; a oraz powinniśmy w odpowiedni sposób starać się, aby im uczynić ulgę w ich cierpieniach; zwłaszcza, że ich męki są bardzo bolesne (albowiem kara najmniejsza w czyśćcu przewyższa wszystkie boleści doczesnego żywota), a zaś one same nie mogą się wzajemnie wspierać. Jeśli już na tej ziemi znajdzie się bliźni, który narażony jest na wielkie cierpienia, a my możemy mu pomóc bez wielkiej ofiary ze strony naszej, czyż nie jesteśmy obowiązani go wspomagać? tak też obowiązani jesteśmy wspierać one dusze święte przynajmniej modlitwą.

czytaj dalej >>> I. O wierze cz. V - zjednać sobie orędownictwo Świętych, a osobliwie opiekę Najświętszej Marji Panny.